Δευτέρα, Ιουνίου 19, 2006

Etoimoi? Pameeeeeee!

Τελικά αποδείχθηκε λάθος κίνηση να πάω χθες στην Μαλακάσα...


Τώρα απλά θα είναι αδιάφορη κάθε άλλη συναυλία. Για πρώτη φορά σε συναυλία δάκρυσα, για πρώτη φορά δεν σταμάτησα να τραγουδάω ούτε λεπτό και γενικά πολλά πράγματα βιώθηκαν για πρώτη φορά. Λογικά και για τελευταία. Για μένα ήταν σαν να κάνω επίσκεψη σε έναν πολύ οικείο χώρο φίλου. Και ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα της ζωής μου πραγματοποιήθηκε...

Και βέβαια πρέπει να επενδύσω γρήγορα σε ψηφιακή μηχανή. Πάλι προσπαθώ να μαζέψω τα ασυμμάζευτα. Frappe φωτογραφίες. Τεσπά, δείτε τις λιγότερο χείριστες. Αν έχει υλικό κανένας, share αδέρφια μου plz.
Περισσότερα σχόλια ίσως αργότερα, είμαι φοβερά κουρασμένος και άυπνος για να σας γράψω παραπάνω για τον Rogerακο μας τώρα.

[1],[2],[3],[4],[5],[6],[7]

2 σχόλια:

Marialena είπε...

Nice, nice, nice, my dear N. Εγώ λέω να πάω στη συναυλία της Αρβανιτάκη και να την απολαύσω ζωντανά και απίστευτα αυτήν την προικισμένη ερμηνεύτρια. Looking forward to it, φιλιά, Μ.

(Υ.Γ. με τους πανικούς πως πάει, χαλάρρρρωσες λιγάκι αυτές τις μέρες?)

dyolf είπε...

Τι καλό που είσαι Μαριαλενάκι!
Ναι είμαι καλύτερα, μετά την συναυλιά πως θα μπορούσα να μην είμαι ανεβασμένος άλλωστε...
Αρβανιτάκη που κάνει συναυλία?