να μην συμμερίζονται την αποψή σου για κάτι το οποίο εκτιμάς και το έχεις πολύ ψηλά κοντινοί σου άνθρωποι; Εντάξει, προς θεού, κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και έχει εναλλακτικά ενδιαφέροντα και ανάγκες. Αλλά αυτό το σνομπάρισμα χωρίς να υπάρχει ολοκληρωμένη άποψη, με οργίζει.
Παράδειγμα : έστω ας πούμε ότι διαβάζετε ένα βιβλίο το οποίο θεωρείτε συναρπαστικό, ανατρεπτικό και τελειώνοντας το, νοιώθετε πιο πλήρης. Αν μοιραστείτε τις σκέψεις σας για το βιβλίο και το προτείνετε σε έναν φίλο σας, δεν θα χαλαστείτε αν σας ανακοινώσει ότι βαρέθηκε στις πρώτες 5 σελίδες και το παράτησε;
Εγώ πάντως νοιώθω απαξιωμένος... Δώστε λίγο βάση ρε γαμώτο και μετά δίκαιωμα σας να κράζετε. Όσο και να μην με τραβάει ένα βιβλίο, εάν το ξεκινήσω θα το τελειώσω. Και αρκετές φορές έχω βρεθεί προ εκπλήξεως. Αν αντίθετα το παράταγα τι θα έπαιρνα; Τίποτα.
Στην θέση του βιβλίου, βάλτε οποιαδήποτε μορφή τέχνης, καταστάσεις και πρόσωπα. Πάλι την ίδια πικρία μου αφήνει αυτή η ανάρμοστη κριτική.
Τονίζω ότι δεν θεωρώ τον ευατό μου κανέναν ειδήμων. Απλά μου την σπάει το-απορρίπτω-οτιδήποτε-δεν-είναι-mainstream. Έξω από την περπατημένη οδό έχει καλύτερη θέα. Όχι απαραίτητα πάντα, αλλά πολύ συχνά. Όσο βέβαια μου την σπάει η αποψή απορρίπτω-οτιδήποτε-mainstream. Όλα για όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου