Summer off...

Καταρχάς καλό μήνα.

Λένε ότι η μπάλα είναι το όπιο του λαού. Αν είναι τέτοιας εξαίρετης ποιότητας όπιο, εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση να το πιω μονομιάς. Βεβαίως ενέχει κίνδυνος να την ακούσεις έντονα. Έτσι ο κάθε πικραμένος από το μεσημέρι παρελαύνει από κανάλι σε κανάλι για να απευθύνει ένα μικρό πατριωτικό σχολιασμό. Μέχρι τον Βασιλικό και την Βάνα Μπάρμπα πέτυχα στον τηλεοπτικό δέκτη. Να δηλώνουν εξόχως κολακευτικά λόγια και άσχετα μπασκετικά σχόλια. Τους πήραμε τα σώβρακα, τους λυγίσαμε, πάμε σπίτι μας από τώρα και τέτοια.

Είχαμε δεν είχαμε, το γυρίσαμε στο ποιος την έχει μεγαλύτερη δηλαδή και πάλι. Και είναι κρίμα, γιατί τέτοιο σθένος, τέτοια ταπεινότητα και τόση προσήλωση που δείχνει ο Γιαννάκης και η παρέα του, είναι ξένα σε τέτοιους άχρηστους χαρακτηρισμούς.

Είτε κερδίζαμε είτε χάναμε, για μένα αυτή η ομάδα είναι η κορυφαία του πλανήτη.

Θέμα δεύτερον: Πάντα περιόδους εξεταστικής, με πιάνει μια τρελή όρεξη για διάβασμα. Και που είναι το πρόβλημα θα μου πείτε και μπράβο. Με πιάνει όρεξη για οτιδήποτε φιλοσοφικό, λογοτεχνικό, χαλαρού και ανάλαφρου περιεχομένου. Ολιγόλογης, για τα πάντα εκτός τα της σχολής. Η σχολή, που κάθε χρονιά που περνάω εκεί μέσα, μου φαίνεται και πιο παράλογο το ότι σπουδάζω εκεί. Πχ χθες κάναμε εργαστήριο με 13 άτομα πάνω από ένα monitor. 14αρι κιόλας. Τα μαθήματα συναγωνίζονται με διαφορά στήθους, στο πιο είναι το πιο άχρηστο και νεκρό στην αγορά εργασίας. Οι καθηγητές προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι μεγαλύτερα βλήματα από τους φοιτητές. Πραγματικά, εάν μισείτε τα παιδιά σας, βάλτε πρώτη επιλογή το τμήμα μου στο μηχανογραφικό τους, όταν έχουν πέσει για ύπνο. Ακόμα και αν έχουν θέληση να μάθουν, πιθανότατα θα την χάσουν. Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να χάσουν και την διάθεση για ζωή. Σκοτσέζικο ντους. Τέλεια.

Καλό μήνα σας είπα;