Δευτέρα, Οκτωβρίου 01, 2007

Ο μήνας που έφυγε νωρίς

Ο Σεπτέμβριος που μας πέρασε ήταν βαρετός. Εξαιρετικά. Πολύ. Σε σημείο που ήθελες να κόψεις το χέρι σου με τα δόντια ή να στριφογυρίσεις ένα πιρούνι στο μάτι σου.
Ίσως να έφταιξε που τώρα τελευταία παρακολουθώ τα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας μας (χώρα μας… λέμε κανα αστείο που και που για να γελάσουμε). Ξέρω. Φιρί-φιρί το πήγαινα και εγώ. Αλλά εκλογές βλέπεις είχαμε. Και ποτέ δεν είχα μπεί στο mood για να προσκυνώ φανέλες (αν εξαιρέσεις κάτι χειμώνες που έβλεπα τον βάζελο στο Champions League). Άλλωστε η πολιτική συνδυάζει δάκρυα, αίμα και σπέρμα. Η απόλυτη τριάδα σε ένα μεγαλεπήβολη κινηματογραφική παραγωγή του Χόλυγουντ. Και ο επίλογος ξεσκέπασε επιτέλους το εκρηκτικό ταπεραμέντο και την ιδιοσυγκρασία των νικητών που ελλοχεύει στον Έλληνα: ούτε στο ξίφος του Ορίωνα τέτοιο χάος. Καταρχάς δεν υπήρξαν χαμένοι: καθολική πλειοψηφία η ΝΔ (παγκόσμια καινοτομία – 41% και καθολική επικράτηση παράλληλα), το ΚΚΕ εμφανίστηκε εμφανώς ανεβασμένο, ο Αλαβάνος πήρε τον αμανέ, ενώ και ο Καρατζαφέρης μπήκε τελικώς στην βουλή. Μοναδικός ηττημένος ήταν ο Γιωργάκης (και ουχί το ΠΑΣΟΚ, αφού τα γλέντια ξεκίνησαν με το ζήτημα της αρχηγίας μερικές ώρες μετά - μούστο τον κάνανε τον Παπανδρέου από το πάτημα).

Ας φτιάξουμε λοιπόν το προφίλ του μέσου Έλληνα: Ανασφαλής για το μέλλον και διστακτικός στο να πάρει πρωτοβουλίες, έχοντας ισχυρές αριστερές πεποιθήσεις χωρίς όμως να κρύβει παράλληλα τις φιλοχουντικές του αντιλήψεις και την γαλουχημένη εθνική περηφάνια. Με λίγα λόγια, αχταρμάς. Όπου φυσάει ο άνεμος. Τέλος πάντων, πάπαλα οι εκλογές και πολύ στενοχωρήθηκα (89 εκατομμύρια ευρώ btw μας στοίχησαν – ξέρει να το γλεντάει σωστά ο Έλληνας, πάει και τελείωσε). Ευτυχώς, τώρα έχουμε να ασχολούμαστε με το ΠΑΣΟΚ. Είχαμε βέβαια και τα προβλήματα ευθιξίας του Βενιζέλου, που είδε στην Wikipedia το πατρικό του όνομα να αλλάζει σε Τούρκογλου. Υπερβολικό τον βρήκα πάντως στις αντιδράσεις του. Δηλαδή ο επίτιμος τι πρέπει να κάνει και να πει; (κλικ)

Πολύ βαρετός μήνας ο Σεπτέμβριος τελικά… Για να δούμε τι θα μας πει ο επόμενος. Ο Αλογοσκούφης δεν έχασε την ευκαιρία να ανακοινώσει την άνοδο δύο ποσοστιαίων μονάδων στο Φ.Π.Α, ενώ τον δρόμο του παίρνει και το ασφαλιστικό: τελικά θα δουλεύετε μέχρι να πεθάνετε.

Υ.Γ: Δυστυχώς με την πάροδο των εκλογών, διαπιστώσαμε μετά λύπης ότι ο Έλληνας δεν έχει επαρκή αίσθηση του χιούμορ. Ούτε η Βίκη Λέανδρος, ούτε ο Γιώργος Πάντζας αλλά ούτε και η "ΨΩΛΕΟ σε ξεχάσαμε" δεν ενσωματώθηκαν στο κοινοβούλιο. Μια σπάνια ευκαιρία έμεινε ανεκμετάλλευτη. Μάλιστα χάσαμε και τον ακρογωνιαίο λίθο, Βύρωνα. Τουλάχιστον επιβεβαιώσαμε ότι σαν λαός είμαστε καβλάντης και μπάσαμε μέσα την Εύα Καϊλή. Από το τίποτα...

2 σχόλια:

Χαμένος είπε...

Επεσα στο μπλογκ σου πανω που νομιζα οτι ημουν ο τελευταιος βλαμμενος 23χρονος μεταλλας(ακομα τετοια ακους ρε??!!!!) που μπορει να κολλαει με ωρες στον υπολογιστη,δεν ψηφιζει νδ,πασοκ και παραδεχεται οτι λατρευει το amelie.

Συνεχισε ετσι φιλε!!

dyolf είπε...

:)
Τι αλαζονεία είναι αυτή... Άκου ο τελευταίος βλαμμένος. Υπάρχουμε και εμείς, ναι!

tnx, να'σαι καλά