Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 26, 2008

Nobody expects nobody

Μετά από το χαρούμενο διάλειμμα και την ανάλαφρη διάθεση που χαρακτήριζε τα προγενέστερα posts, περνάμε σε φιλοσοφικές αναλύσεις που τόσο αρέσκεται να διατυπώνει στο εν λόγω ιστολόγιο (κατά το πελατολόγιο) ο γράφων. Αναλίσκει που αναλίσκει το μικρό του μυαλουδάκι σε αυτές, ας τις ρημαδογράψει και κάπου για να μην χωθούν σε κάνα μετωπικό λοβό και άντε να τις ξεθάψεις μετά (πρώτος διάδρομος όπως μπαίνεις στην κρανιακή κοιλότητα αριστερά, βρες την αρχειοθήκη με αριθμό 5, αυτή που είναι από ξύλο καρυδιάς μωρέ, ε μέτρα από πάνω το τρίτο ράφι, από πάνω είπαμε ζώο, τσάκω τον φάκελο παιδικές ανασφάλειες, καρτέλα «σύνδρομο έπαρσης», α μπράβο, αυτός είσαι, κωλοχανείο το χούμε κάνει εδώ μέσα, όπου βρείτε τα πετάτε μου φαίνεται, τι δουλειά έχουν εδώ τόσο εξαίρετες σκέψεις;)

σ.σ: μια διαπίστωση που μου προέκυψε κατά την συγγραφή της προηγούμενης ακατάληπτης ασυναρτησίας (η οποία διαπίστωση όμως δεν υπολείπεται σπουδαιότητας συγκρινόμενη με αυτές που θα ακολουθήσουν στην πορεία του κειμένου) – Η λοβιτούρα βγαίνει από τον λοβό; Ερμηνευτικά εννοώ. Βγάζει νόημα γιατί όλοι στην κομπίνα έχουν το μυαλό τους. Από την άλλη λοβός είναι και η σποροθήκη στην Βοτανολογία, επομένως η απάτη βγαίνει από τον σπόρο μέσα; Δεν στέκει.

Αγνοήστε την προηγούμενη παράγραφο

…ή μάλλον όχι.


Λοιπόν… υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: αυτοί που νοιάζονται και αυτοί που δεν νοιάζονται.
Όχι, δεν ακούγεται σωστό αυτό. Πάμε πάλι.
- Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: αυτοί που νοιάζονται όχι γενικά αλλά για συγκεκριμένα πράγματα στον μικρόκοσμο τους και αυτοί που δεν δίνουν δεκάρα για τίποτα.
Πολύ απόλυτο και πάλι όμως ρε γαμώτο. Για να δούμε τώρα.
- Δύο είδη ανθρώπων: αυτοί για τους οποίους νοιάζεσαι και αυτοί που σε αφήνουν παντελώς αδιάφορο.
Φοβερό. Κάτι μας είπες τώρα…
- Είτε σε νοιάζει είτε όχι, πάντα θα υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Το ένα θα ζει εις βάρος του άλλου. Ενίοτε όμως νοιώθουν δυσφορία και τα δύο και αυτό ονομάζεται ισορροπία. Δεν ονομάζεται;

Και κλείνουμε με το εξής:
«Όποιος από της ψυχής τα τρίσβαθα θέλει να είναι δίκαιος, ακόμα και το ψέμα το μεταπλάθει σε ανθρωπιά.»

Ωραίο το προηγούμενο ε; Δεν είναι δικό μου ρε γαμώτι…

Α θυμήθηκα και το άλλο: Υπάρχουν 10 είδη ανθρώπων, αυτοί που ξέρουν το δυαδικό σύστημα και αυτοί που δεν το ξέρουν.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Π ρ ό τ α σ η…..

Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες bloggers….:
βλέποντας κι ακούγοντας…., με μεγάλη μου λύπη κι εγώ…., κυρίως, τα εφηβάκια –μας
να τραγουδούν ‘’φτηνά’’ τραγούδια…., ως επί το πλείστον, της ερωτ’’αγάπης’’….,
και ξέροντας, ως όλοι μας, τη δύναμη που έχει το τραγούδι
στη διαμόρφωση χαρακτήρα και συμπεριφοράς…., κι όχι, μόνο, της ερωταγαπικής….,
κάτι που με ανευθυνότητα τους το ‘’επιβάλλουν’’….: δισκογραφικές εταιρείες,
ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί,….. λες και σε συμπαιγνία….,
τολμώ….,
αν και ξέρω πως…., και, μ’ αυτό…., θα ενοχληθούν’’ μερικοί και μερικές bloggers….,
να σας κάνω μια ‘’ανάλογη’’ πρόταση….!

Έχοντας…., ήδη….. και με ‘’ανάλογη’’ πρόταση…., προσφέρει
1095 τραγούδια και ‘’τραγούδια’’ –μου….,
και, σχετικής θεματολογίας μέσα απ’ το μπλογκ μου….: URL : www.alexandros-zivas.gr....,
κάτι σαν ‘’αντίπραξη’’ στη ‘’συμπαιγνία’’ των ως άνω αναφερόμενων παραγόντων….,
προτείνω…., πάντα, για τον ίδιο σκοπό….,
να δημιουργήσουμε μια ‘’Τράπεζα στίχων προσφοράς’’….,
όπου Έλληνες στιχουργοί και ποιητές να τους προσφέρουν…., αφιλοκερδώς κι αυτοί….,
είτε για επιτραπέζια ημερολόγια προσφοράς….. είτε για τη δημιουργία μουσικών CD’s….!

Ίσως….. να φανεί αφελής και ουτοπική η πρότασή μου….,
ή κι εγώ….. αφελής…. κι ονειροπόλος ουτοπιστής….,
αλλά….. ας σκεφτούμε τη δύναμη που μας προσφέρει η ‘’Μπλογκόσφαιρα’’….,
που….. από ‘’βαβελική’’ Κατάρα…., ως ‘’μερικοί’’ ‘’μοιροπλάστες’’ –μας τη θέλουν….,
μπορούμε…., και, με ‘’τέτοια’’ : ‘’τρελά’’ της ‘’τρελής’’ λογικής…., ή και λογικής ‘’τρέλας’’….,
να την κάνουμε Ευλογία….!

Έτσι…., καθώς πιστεύω πως….,
ως παλαιότεροί μου bloggers…., που, μόλις, 3 μηνών blogger εγώ….,
είστε οργανωμένοι, και, για ‘’τέτοια’’ : ‘’τρελά’’….,
ελπίζω…., κι εάν, βέβαια, βρίσκετε ενδιαφέρουσα κι εφικτή την πρότασή μου αυτή….,
να συναποφασίσετε…., πάντα, για ‘’τέτοιον’’ σκοπό….,
για τα περί μιας ‘’Τράπεζας στίχων προσφοράς’’….!

Και…., εάν…., πάλι και γι’ αυτό, τότε….,
σαφώς, κι αφού το συναποφασίσετε…., είτε για ‘’επιτραπέζιο ημερολόγιο’’ είτε για CD….,
τολμήσετε να ανοίξετε και τραπεζικό λογαριασμό….,
σας υπόσχομαι πως…., ως πρώτη προσφορά χρημάτων από πλευράς μου….,
θα συνεισφέρω στην ευλογητή προσπάθειά –σας, –μας, 300 Ευρώ….,
που, πιθανόν, να βρεθούν και εξωμπλογκοσφαιρικοί χορηγοί….!

Μα θα χαρώ, ‘’το ίδιο’’, και, εάν κάποιοι μουσικοσυνθέτες ή κάποιες μουσικοσυνθέτριες….,
συνάδελφοι ή συναδέλφισσες μπλόγκερ….. ή μη….,
ανταποκριθούν στην ανάλογη πρότασή μου….. που υπάρχει στο μπλογκ μου….,
όπου, το ξαναλέω, προσφέρω αφιλοκερδώς και για όποιον φιλανθρωπικό σκοπό
1095 τραγούδια και ‘’τραγούδια’’ –μου…., αφ’ ενός για τη δημιουργία
3 επιτραπέζιων ημερολογίων….. για τα έτη....: 2010, 2011 και 2012….,
κι αφ’ ετέρου για τη δημιουργία ενός, ή και πλέον, CD….!

Φυσικά, το 2ο, εφόσον τυχόν μουσικοσυνθέτες/θέτριες κρίνουν κάποια άξια μελοποίησης….,
πάλι, για τον ίδιο σκοπό…., κι εγώ…., μα κι οι ανταποκριθησόμενοι/σόμενες αυτοί/αυτές….,
όπου, τότε, θα έχω…., κι εγώ κι εκεί…., συμμετοχή και με δικιά μου μουσική και στίχο….,
ενώ, αργότερα κι έτσι και γι’ αυτό, και με τραγούδια –μου σε στίχο στην αγγλική γλώσσα….!

Εάν δε σας ενοχλεί το παρόν μήνυμά μου…., μπορείτε να το διαγράψετε….,
ναι, και διόλου δεν θα με πειράξει….!
Σας ευχαριστώ πολύ….. και, προπαντός, γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας…..